การเปรียบเทียบชื่อปีภาคเหนือ อีสาน กับภาคกลางของไทย

ตำราพรหมชาติฉบับสมบูรณ์

โดย สำนักพิมพ์อำนาจสาส์น

การเปรียบเทียบชื่อปีภาคเหนือ อีสาน กับภาคกลางของไทย

                ถ้าเราอ่านหนังสือไทยสมัยเก่าโบราณ อาทิต ตามสุดข่อยหรือใบลานที่เกจิอาจารย์ ท่านบันทึกหรือจาร

(ด้วยสอเขียนธรรม) ไว้แล้ว จะพบว่า มีชื่อ ปี เดือน วันเก่า ๆ ที่ท่านใช้กันระหว่างคนไทยสมัยนั้น คนสมัยนี้ไม่มีทางจะทราบได้เลย ข้าพเจ้าเป็นเกิดในประเทศไทย ภาคกลาง รู้สึกว่าจะโชคดีสักหน่อย ที่ได้บวชเรียนแต่สมัยเป็นเด็ก หลังจากจบชั้นประถมสูงสุดตามชนบท อาจารย์สมภารเจ้าวัดสมัยนั้นกำลังจะเลิกสอนอักขระขอมกันแล้ว ข้าพเจ้าจึงพยายามหาโอกาส ศึกษาเล่าเรียนอักขระขอม เพราะสมัยนั้นเขาถือว่าเป็นภาษาอักขระชั้นสูงศักดิ์สิทธิ์ แต่ข้าพเจ้ามิได้คิดไปทำนองนั้นเลย เสียดายที่ต้องการเรียนก็เพื่อจะอ่านคัมภีร์ใบลาน และคัมภีร์สมุดข่อยที่คนเก่า ๆ ท่านบันทึกไว้เท่านั้นเอง เพราะมีหลายเรื่องที่น่าอ่าน น่าศึกษามากที่สุด มีทั้งศิลปวิทยา เกร็ดพงศาวดาร คาถาอาคม นิทานพื้นบ้าน น่ารู้ น่าสนใจแทบทุกเรื่อง

                ถิ่นกำเนิดของข้าพเจ้าอยู่ในย่านคนพูดภาษาไทยพวน ใกล้กับไทยลาว ไทยเงี้ยว และไทยแท้ จึงสามารถพูดหรือฟังภาษาท้องถิ่นเข้าใจได้เกือบทั้งหมดต่อมาเมื่อรับราชการได้ไปอยู่ทางภาคเหนือ มีโอกาสพบปะสนทนากับชาวบ้านท้องถิ่น ก็สามารถพูดภาษาไทยเหนือได้รวดเร็วบังเอิญ อีกเหมือนกันที่พบภาษาท้องถิ่นทางโน้นมีคำพูดหลายคำที่เหมือน ๆ กับภาษาท้องถิ่นเดิมของข้าพเจ้าและภาคอีสานพอมาเรียบเรียงตำราโหราศาสตร์ “พรหมชาติ” ฉบับราษฎร์” นี้จึงใคร่ขอนำเอาชื่อคำเกี่ยวกับปีของแต่ละภาคมาเปรียบเทียบกันให้ผู้อ่านได้รู้เผื่อคนในภาคนั้น ๆ มีโอกาสใช้ตำราเล่มนี้จะได้เปรียบเทียบ คำได้สะดวกสบายง่ายยิ่งขึ้นมิได้หวังโอ้อวดความรู้ความสามรถแต่อย่างใด ๆ เลย กรุณาอ่านด้วยความเป็นกันเองด้วย

เทียบชื่อปีภาคเหนือ ภาคอีสาน กับภาคกลางของไทย

         ปีภาคเหนือ                    ปีภาคอีสาน                             ปีภาคกลาง

                ไจ้                           ไจ้                                           ชวด-หนู

                เป้า                          เป้า                                          ฉลู-วัว

                ยี                              ยี                                           ขาล-เสือ

                เหม้า                        เหม่า                                        เถาะ-กระต่าย

                สี                             สี                                             มะโรง-นาค

                ไส้                           ไส                                           มะเส็ง-งู

                สะง้อ                      สง่า                                           มะเมีย-ม้า

                เม็ด                          มด                                          มะแส-แพะ

                สัน                          สัน                                          วอก-ลิง

                เล้า                           เฮ้า                                         ระกา-ไก่

                เส็ด                          เสด                                         จอ-หมา

                ไก๊                           ไก่                                           กุน-หมู

                ทางภาคเหนือนับเดือนเกินภาคกลางไป 2 เดือน เช่น เกิดเดือนเมษายน เขาจะเรียกว่าเป็นเดือน 7 แต่ภาคกลาง

จะนับว่าเดือน 5 เท่านั้นเอง ภาคอีสานนับตรงกับภาคกลาง ทุกประการ

                ภาษพูดเรื่องเดือน จะค่อนข้างเหมือนกัน ผิดแต่ว่า การออกสำเนียงเพี้ยนไปบ้าง เท่านั้นเช่น

                เดือนเกี๋ยง                               เจียง                        อ้าย  (หรือ เดือน 1)

                เดือนยี                                    ยี                              ยี่   (เดือน 2)

                นอกจากนี้นับเดือน 3-4-5-6-7-8-9-10-11-12  เหมือนกันหมด