อภิไมโพธิอุบาทว์ อุบาทว์ พระพาย 6

ตำราพรหมชาติฉบับสมบูรณ์

โดย สำนักพิมพ์อำนาจสาส์น

อุบาทว์ พระพาย 6

                หนึ่งใช่มรสุมพระพาย          จักพัดวุ่นวาย

และพัดพายุหนักหนา

                ไฟไหม้โพธิ์ไทรพฤกษา       ยูงยางนานา

และหักระนาดพาดกัน

                 อากาศเกลื่อนกลุ้มเป็นควัน  พร้าวตาลโยกยัน

พายุก็พัดบันลือ                                    

                เรือนโรงพาไลหักปือ           หวนหอบขึ้นคือ

วิหคผกผันโผบิน                  

                ไผ่ผากรากโค่นลงดิน            เงื้อมแง่สิขรินทร์

กระทุ้งกระแทกแหลกลง                    

                สารสีห์พยัคฆ์ในดง               เม่นหมีกระจง

จรซอนจรซอกวุ่นวาย

                ฝูงปักษีปักษาทั้งหลาย           ต่างบินผันผาย

หาพฤกษาซุ่มซ่อนตัว

                หนึ่งเห็นเมฆดุจรูปวัว           เห็นดุจรูปตัว

มนุษย์ในคัคนานต์

                หนึ่งเห็นดุจคชสาร               ดุจรูปสิงห์ปาน

และรูปพยัคฆ์อาชา

                หนึ่งโสดเห็นดุจรูปกา           ดุจรูปครุฑ

ประจักษ์แจ้งแม่นหมาย

                อุบาทว์ทั้งนี้พระพาย             พระองค์อุบาย

แก่คนผู้เคราะห์ราวี

                รีบแต่งสักการะพลี                บูชาจงดี

คำนับประดับผลาหาร

                นานาสูปพยัญชนะตระการ  ส้มนมขนมหวาน

และโภชน์เอมโอชโอชา

                ปายาสมธุรสกระยา               สังเวยนานา

ดิเรกจงยิ่งยวดยง

                มาลัยไกรกรองบรรจง          ธูปทีปจำนง

สุคนธกลิ่นกำจร

                เงินทองแพภูษาภรณ์              นพรัตน์บวร

วิไลบูชาถวาย

                ด้วยพระมนต์อักษรหมาย         สำหรับพระพาย

ด้วยใจอันเพ่งภักดี

                อุบาทว์ฆาตร้ายราวี               โรคาราคี

จัญไรทั้งหลายเหือดหาย

                สำเดาะพระเคราะห์ให้วาย       โทษให้ทุกข์หาย

เป็นคุณสิริศุภผล

                ในลักษณะอักษรพระมนต์   ดั่งนี้อย่าฉงน

จัดไว้จะแจ้งสืบไป

                “โอม-วาโยวยุเทวตา ฯลฯ สวาหาย”

                “โอม-สพฺพอปาทฺว  ฯลฯ สพฺพสตฺรู ปมุจฺจนฺติ”

                “โอม-วาโยวยุเทวตา ฯลฯ สวาห สวาหา สวาหาย”