พระบูชาประจำวันเกิด ตำนานพระปางต่าง ๆ   วันพุธ (กลางคืน)

ตำราพรหมชาติฉบับสมบูรณ์

โดย สำนักพิมพ์อำนาจสาส์น

8.          ท่านที่เกิดวันพุธ  (กลางคืน) ควรหาพระปางป่าเลไลยก์ ไว้สักการบูชาที่บ้านเรือน ท่านจะเกิดลาภยศ สรรเสริญ นำมาซึ่งข้าวของเงินทองแก่ตนและครอบครัวดีนักแล

พระปางรูปปางนี้ เป็นรูปพระพุทธองค์ ประทับนั่งบัลลังก์ หย่อนพระบาททั้งสองทอดลงมาเหยียบบนพื้นพระพาหา (แขน) ทั้งสองวางบนพระเพลา (เข่า) หงายพระหัตถ์ขวาเป็นกิริยารับหม้อน้ำจากข้าง  (ป่าเลไลยก์) ซึ่งเป็นช้างอยู่ในป่าที่ออกมาคอยคุ้มครองพระองค์และพระหัตถ์ซ้ายคว่ำลงแสดงกิริยาไม่รับรวงผึ้งจากลิง เพราะรวงผึ้งจากลิงมีแมลงผึ้ง สัตว์มีชีวิตลิงตัวนี้ชื่อ “พระยามกฎวานร” ลิงต้องเอากลับไปเก็บแมลงผึ้งและตัวลูกอ่อนออกหมดก่อนจึงนำมาถวายใหม่

พระปางนี้ ตามตำนานเกจิอาจารย์ ท่านเล่าว่า เป็นปางที่พระพุทธองค์ เสด็จหลีกออกมาจากพระสงฆ์สาวก เมืองโกสัมพี ที่เกิดทะเลาะวิวาทกันด้วยเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ พระพุทธองค์ทรงตรัสห้ามถึง 3 ครั้งก็ไม่ยอมเชื่อฟัง จึงเสด็จหนีออกไปจำพรรษาในป่ารักขิดวันในป่านั้น มีพระยาช้าง มีบริวารมากมาย รู้ภาษาพูดของมนุษย์ ทราบความเป็นไปดีจึงบอกบริวารห้ามมิให้พระสงฆ์สาวกในกรุงโกสัมพีเข้าไปรบกวนพระองค์ ช้างเชือกนี้คอยปรนนิบัติ พระองค์ทุกอย่างด้วยความจงรักภักดี

ความทราบถึงชาวเมืองโกสัมพีว่าพระพุทธเจ้าเสด็จอยู่จำพรรษาในป่าโกสัมพีเสียแล้ว เพราะพระสงฆ์ฝ่ายพระวินัยธรกับพระธรรมกถึกทะเลาะวิวาทกันชาวเมืองเมื่อไม่ได้เข้าเฝ้า และไม่เห็นพระพุทธเจ้าอย่างเคยก็พากันโกรธแคน จึงประกาศไม่ยอมถวายอาหารบิณฑบาตแก่พระสงฆ์เหล่านั้น ๆ ต่างมีอาการซูบผอมอิดโรย ด้วยการอดอยาก ไปทางไหนก็ไม่มีชาวบ้านแสดงความคารวะอย่างเคยที่พระพุทธเจ้าอยู่ด้วย ต้องทรมานกายอดอยากอยู่เช่นนั้นตลอดพรรษา

อย่างไรก็ดี ขณะที่พระพุทธเจ้าประทับจำพรรษาอยู่ในป่าแห่งกรุงโกสัมพีนั้น ได้มีช้างชื่อ พระยาปาลิไลยกกุญชร ปรนนิบัติทั้งอาหารและผลไม้นานาชนิด แม้คนก็ทำได้ไม่เสมอเหมือน อยู่มาวันหนึ่งลิงตัวหนึ่งนามว่า “พระยามกฎวานร” เห็นช้างปรนนิบัติพระพุทธเจ้าเช่นนั้น ก็อยากจะกระทำบ้าง แลเห็นรวงผึ้งมีแมลงอยู่จึงถอยออกมาเก็บออกหมดแล้ว นำถวายใหม่ พระพุทธเจ้าจึงรับประเคน พระยาลิงรู้สึกดีใจอย่างยิ่ง กระโดดโลดเต้น โผนเกาะกิ่งไม้ ต้นโน้น ต้นนี้ด้วยรื่นเริงใจ บังเอิญถึงคราวเคราะห์เผลอไปคว้ากิ่งไม้ผุกิ่งหนึ่งหักตกลงมาถึงแก่ความตาย

ฝ่ายพระยาช้างเมื่อออกพรรษา ปวารณา แล้วก็ยังคอยปรนนิบัติพระพุทธองค์ไม่ขาด จนกระทั่งพระอานนท์ พุทธอุปัฏฐากมาเชิญเสด็จพระองค์เข้าสู่เมืองโกสัมพี พระยาช้างจะตามเข้าไปด้วยพอสิ้นชายป่า พระพุทธเจ้าจึงตรัสว่า “พระยาช้าง ต่อแต่นี้พระองค์จะไม่กลับมาอีกแล้ว ถึงจะอยู่ด้วยกันมรรคผลนิพพานก็ไม่เกิดขึ้นแก่ช้างได้ ขอให้ช้างจงอยู่ในป่าต่อไปเถิด”

พระยาช้างได้สดับพระพุทธวจนะดังนั้น จึงกลั้นลมหายใจตาย ณ  ที่นั้นเองและได้ไปจุติเป็นเทวดา บนสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ ด้วยเหตุนี้เอง พระพุทธรูปปางนี้จึงได้ชื่อว่า “พระปางป่าเลไลยก์

คาถาบูชาพระปางเลไลยก์

                วันพุธ (กลางคืน) มีกำลัง 12 ผู้เกิดวันนี้พึงสวดคาถานี้ 12 จบก่อนเข้านอน

                กินนุ สันตะระมาโน วะ        ราหุ สุริยัง ปะบุญจะสิ

สังวิคคะรูโป อาคัมมะ                         กินนุภีโต วะ ติฏฐะสีติ

สัตตะธา เม ผะเล มุทธา                      ชีวันโต นะ สุขัง ละเภ

พุทธะคาถาภิคีโตมหิ                          โน เจ มุญเจยยะ สุริยันติ

                กินนุ สันตะระมาโน วะ        ราหุ จันทัง ปะบุญจะสิ

สังวิคคะรูโป อาคัมมะ                         กินนุ ภีโต วะ ติฏฐะสีติ

สัตตะธา เม ผะเล มุทธา                      ชีวันโต นะ สุขัง ละเภ

พุทธะคาถาภิคีโตมหิ                          โน เจ มุญเจยยะ สุริยันติ

                หมายเหตุ  คาถานี้ใช้ภาวนาก่อนเข้านอน เป็นการสะเดาะเคราะห์ร้าย เมื่อมีโหรทำนายว่ามีพระศุกร์เข้าพระเสาร์แทรก

ก่อนจะจบบทนี้ ขอเรียนว่า แม้แต่ท่านผู้มิได้เกิดตามวันดังกล่าว จะใช้คาถาเหล่านี้ภาวนาก่อนเข้านอน ท่านว่าก็สามารถป้องกันภัยอันตราย ที่จะบังเกิดแก่ตนและครอบครัว ได้โดยเฉพาะท่านผู้เกิดตามวันดังกล่าว ควรอย่างยิ่งที่จะท่องบ่นคาถาเหล่านี้ไว้เพื่อสวดมนต์ ภาวนาก่อนเข้านอนทุกค่ำคืน เราชาวพุทธไม่ควรประมาท การทำดีเป็นกิจที่เราควรกระทำ ใส่ตัวเองท่านว่าผู้ใดถือขลังยืดมั่นจะเกิดลาภ ยศ สรรเสริญ สุข ปฏิภาณ ธนาร สมบัติ กว่าคนทั้งมวลศักดิ์สิทธิยิ่งนักแล

สิทธิการิยะ ผู้ใดเกิดไม่ว่าวัน เดือน ปีใด ๆ ย่อมมีกำเนิดแห่งวัน เดือน ปีนั้น ๆ ตามชะตาเดิมเสมอ

เมื่อแรกเกิดถือว่าดีทั้งนั้นจะดีมากหรือน้อยย่อมขึ้นอยู่กับ วัน เดือน ปี ทั้ง 3 ประกอบกัน ดังจะได้แยกอธิบาย วัน เดือน ปี ต่าง ๆ ดังต่อไปนี้