ตำราปลูกเรือน

            สิทธิการิยะ ท่านกล่าวไว้ให้รู้ดีรู้ร้าย ถ้าจะปลูกเรือน ปลูกกุฏิ วิหาร ปลูกศาลา ปลูกปราสาท ปลูกจวน ปลูกทับ ปลูกโรงวัวโรงควาย โรงม้า โรงช้าง ปลูกครัวไฟ และปลูกโรงน้ำกิน ท่านให้ดูตามตำราก่อนดังนี้

     ปลูกเรือนตามเดือน
            ถ้าปลูกเรือนในเดือนห้า ทุกข์เท่าฟ้าจะมาถึงตน เดือนนั้นไม่เป็นผล จะเกิดภัยอันตราย
            ปลูกเรือนในเดือนหก เสียบำเหน็จสิ้นทั้งผอง ทรัพย์สินอันตนครอง เสียที่ตัวจะร้ายไฟ
            ปลูกเรือนในเดือนแปด ให้ร้อนรนทุรนใจ สิ่งสินตนเท่าใด อาจได้มิคงทน
            ปลูกเรือนในเดือนเก้า อีกข้าวของจะมากมี
            ปลูกเรือนในเดือนสิบ จะฉิบหายต้องขื่อคา  ทั้งพยาธิจะมีฑา อันตรายจะปะปน
            ปลูกเรือนในเดือนสิบเอ็ด เอาความเท็จมาใส่ตน เดือนนั้นมิเป็นผล จะเกิดภัยอันตราย
            ปลูกเรือนในเดือนสิบสอง เงินและทองย่อมเหลือหลาย ช้างม้า และวัวควาย มีทั้งทาสีและทาสา
            ปลูกเรือนในเดือนอ้าย ย่อมจะได้เป็นเศรษฐี สิ่งสินจะพูนมี เพราะเดือนนี้ก็เป็นผล
            ปลูกเรือนในเดือนยี่ เมื่อดิถีก็ชอบกล ข้าศึกและแสนผล อาจจะกันทั้งศัตรู
            ปลูกเรือนในเดือนสาม ภัยติดตามดุจอสูร ครั้นเมื่อถึงฤดูย่อมเกิดภัยอันตราย
            ปลูกเรือนในเดือนสี่ เดือนนั้นมีสุขสบาย ทุกข์โศก บรรเทาหาย ย่อมพูนมา

     วันที่ไม่ควรปลูกเรือน
            ปลูกเรือนวันระวิร้อน รำคาญ จันทร์สวัสดิ์ภุมมาน มักร้าว พุธครูอยู่ในศานต์ ศุกร์สิท-ธิ แฮ ผิว์วันเสาร์สร้างโศกเศร้าโทรมสลาย
            ผิว์ปลูกเรือนวันอาทิตย์ จะเกิดทุกข์อุบาทว์ ผิว์ปลูกเรือนวันจันทร์ ทำแล้วสองเดือน จะได้ลาภผ้าผ่อนและของขาวเหลือง  ผิว์ปลูกเรือนวันอังคาร ทำแล้วสามเดือนจะเกิดเจ็บไข้ และไฟจะไหม้เรือน ผิว์ปลูกเรือนวันพุธ จะได้ลาภผ้าผ่อนอันดี ผิว์ปลูกเรือนวันพฤหัสบดี จะได้ความสุขสำราญ ทำแล้วห้าเดือนจะได้ลาภหนักหนา ผิว์ปลูกเรือนวันศุกร์ จะเกิดโรคาพยาธิ และเลือดจะตก ยางจะออก ทำแล้วได้สี่เดือน จะไข้ลำบาก อย่าได้ทำเลย มิดีแล
            ดูที่สูงที่ต่ำ  สิทธิการิยะ ถ้าที่ใด สูงข้างตะวันออก ต่ำข้างตะวันตก ท่านว่าอย่าอยู่เลย มิดี ที่ใดสูงข้างประจิม ต่ำข้างคาคเณย์ ดีนักแล ที่ใดสูงทักษิณ ชื่อศุภราช ดีนัก สูงหรดี ต่ำพายัพ ดี สูงทักษิณ ต่ำอิสาน ดี สูงประจิม ต่ำบูรพา ที่นั้นผู้มีบรรดาศักดิ์ อยู่ดี สูงทักษิณ ต่ำอุดร ดี สูงพายัพ ต่ำอาคเณย์ ดี ถ้าที่สูงรอบๆ ต่ำกลางเหมือนใบบัว อยู่เถิด ดีนักแล ท่านกล่าวไว้ในตำหรับโลกทั้งปวงจะสร้างบ้าน ปลูกเรือน เร่งพิจารณาดูพื้นที่อยู่ทั้งแปดทิศเถิด จะเจริญรุ่งเรืองแล
            สิ่งที่ห้ามในการปลูกเรือน  อนึ่ง ท่านห้ามมิให้เอาเลื่อยลินตาเสา  ไม่ให้เอากบไสเสา ตีเสาตั้งอย่าให้เสมอรอด ขื่ออย่าให้ใหญ่กว่าหัวเสา อย่าให้ตัวเสาเกินกับ อย่าลดหัวเสาให้สั้นกว่ากัน รอดระเบียงให้เล็กกว่ารอดเรือนใหญ่ อย่าให้บั่นให้เพล่ ห้องเรือนเป็นเลห์ อย่าทำเรือนนอกแตก อย่าแหวกช่องกลางที่นอน อย่าทำเรือนคล่อมตอ อย่าคล่อมต้นไม้ มิดี ทั้งนี้ชั่วชื่อ ทนสมุทร แล
            ถ้าจะทำเรือน เอาต้นไม้ไว้ตะวันตก เอาปลายไม้ไว้ตะวันออก เอาต้นไม้ไว้ข้างใต้เอาปลายไม้ไว้ข้างเหนือ อันนี้เรียกว่าปลูกเรือนเป็น แล
            เรือนหลังหนึ่งอย่าทำประตูสี่แห่ง อย่าทำหน้าต่างเก้าแห่ง เป็นทวารทั้งเก้า และ ประตูบ้านอย่าทำให้ตรงเรือนชื่อปิดทวาร มิดี แล
            ถ้าจะปลูกเรือน วัดแต่ดินขึ้นไปถึงรอดเท่าเดี่ยว (ส่วนสูงของเรือนตั้งแต่พื้นถึงเพดาน) ดีนัก แล ถ้าเดี่ยวสูงกว่าพื้น แพ้เจ้าเรือนถ้าพื้นสูงกว่าเดี่ยวไร้ทรัพย์ แล ถ้าจะเจาะรูรอด วัดเสาลดสามส่วน เอาส่วนหนึ่งเป็นรอด แล
            ถ้าจะทำประตู เอาสามชั่วฝ่าเท้าเป็นกว้าง สูงนั้นเอาสองชั่วกว้างทบเข้าสิบเอ็ดส่วน เอาสิบส่วนดีนัก แล
            ถ้าจะทำประตูบ้าน เอากว้าง และยาวประสมกันเข้าเอา ๓ คูณ ๘ หาร ถ้าได้เศษ ๑,๒,๓,๔ ดีนัก และ ถ้าได้เศษ ๔,๕,๖ จะเสียทรัพย์ ถ้าได้ ๕ ชั่วกว่าเท้า ดีนัก แล
            ต้นไม้ที่ห้ามปลูกในบ้าน  สิทธิการิยะ อันต้นไม้ที่ห้ามปลูกในบริเวณบ้านนั้นคือ ต้นโพธิ์ ต้นไทร ต้นตาล ต้นมะกอก ต้นสำโรง ต้นมะงั่ว ต้นระกำ ต้นหวาย และต้นสลัดได เมื่อจะปลูกเรือนท่านให้ถางทิ้งเสียให้หมด จึงจะดี แล
            ทิศที่ปลูกไม้เป็นมงคล  สิทธิการิยะ ถ้าผู้ใดปรารถนาจะปลูกต้นไม้ให้อยู่เย็นเป็นสุข ให้เกิดสิริมงคล ท่านให้ปลูกต้นไม้ต่อไปนี้ ในทิศต่าง ๆ ดังนี้
            ทิศบูรพา ให้ปลูกต้นไผ่ ต้นกุ่ม และต้นมะพร้าว ทิศอาคเณย์ ปลูกต้นยอ และสารภี ทิศทักษิณ ให้ปลูกต้นมะม่วง และต้นพลับ ทิศหรดี ท่านให้ปลูกต้นชัยพฤกษ์ ต้นขนุน ต้นพิกุล ทิศประจิม ให้ปลูกต้นมะขาม มะยม ทิศพายัพ ให้ปลูกต้นมะกรูด ทิศอุดรให้ปลูกต้น พุดซา และหัวว่านต่าง ๆ ทิศอิสาน ให้ปลูกต้นทุเรียน และขุดบ่อลงไว้ ผู้ใดทำได้ดังกล่าวนี้จะอยู่เย็นเป็นสุข จะเกิดทรัพย์สินเงินทอง ดีนัก

อภิไทโภธิบาทว์

            อุบาทว์พระอินทร์ ผิว์ฟ้าผ่าพสุธา ผ่าพระทวารา พระมณเฑียรราชปราสาท ผ่าพฤกษารักษ์พินาศ ผ่าโรงอัศวชาติ และโรงคเชนทร พระภู - ๑ ราชตฤณทรอินทรธนู รัศมีสว่างดูประจักษ์ในพื้นอากาศ  อนึ่งองค์บพิตรพลั้งพลาด ตกเตียงราชอาสน์ คานหามคเชนทร พาชี หนึ่งโสดท้าวไทยินดี อยู่ในไพรพนาลี ละพระมณเฑียรวัง หนึ่งมุขมนตรีชัง ชิงกันดีหวัง วิวาททวนวุ่นวาย หนึ่งปราญชญ์ และญาติทั้งหลาย  ผิดกันมั่นหมาย บ่ ควรคิดแค้นเคืองคา หนึ่งสัตว์ในป่าหล้ามา เข้าเขตนครา หนึ่งโคละเสียคอกเคย หนึ่งวัวตัวเมียขึ้นเกยตัวผู้ หวังเชยเมถุนกวนกามกล หนึ่จวักหักในมือตน หนึ่งไพร่ร้อนรน รำคาญ บ่เคหา อุบาทว์เหล่านี้อินทรา ผู้มีมหึมา สำแดงพระเคราะห์ แก่นรชน เกิดแก่ผู้ใดเร่งรน บูชาด้วยมนต์ บังคับพลีการทั้งผอง แก้วแหวนแพรพรายเงินทอง ธูปเทียนตระกอง สุคนธมาลาพรรณ ลาชาผลาผลทุกอัน ในเวทย์มหันต์มหาประเสริฐบูชา ภักดีเดียว อาจให้ทรา ทรุดโทษคณา เป็นคุณศรีศุภผล ในลักษณ์อักษรพระมนต์ อุปเทศนิพนธ์ ดังนี้จะได้เห็น

            อุบาทว์พระเพลิง  ผิว์แผ่นดินครอก ออกเป็นคลองร่องให้เป็น ในท่ามกลางนครประจักษ์ หนึ่งเสโลโตมรขรรค์ บ่มิพอที่จะหัก แลมาหักอำเภอใจ ถ้วยชามบ่มิร้าวราน พลัดไมใส่ฉาน บังเอิญ แลแตกตัวเอง หนึ่งหนูบ่มิได้กลัวเกรง แล่นเลี้ยวครื้นเครง แลร้องจิก ๆ รอบตน หนึ่งบุตรภรรยาข้าคน เป็นสุขใจตน กระริกกระรี้ปรีดา หนึ่งกล้วยเครือเครงครา กลางลำมายา อุบาทว์อุบัติให้เห็น หนึ่งรัศมีสุริยะเย็น รัศมีพระจันทร์เป็น กระอุกกลับร้อนรน เหมันต์คิมหันต์วสันต์ แปรปรวนอลวน ฤดูบ่มิเป็นตามกาล หนึ่งอัคคีในเชิงกราน บ่มิเป่าพัดพาน ประอุกแะลุกลามเรือง หนึ่งเห็นไฟเรืองในเรือน บังเอิญหากเหมือน ที่แท้บ่มีอัคคี หนึ่งนิทราในราตรี บ่มิหลับดังมี ขยะแลยงเลือดไร หนึ่งโสกาอยู่ในใจ หน่ายในเหย้าเรือน กมลจิตตะ ระเริง อุบาทว์เหล่านี้พระเพลิง ผู้เรืองฤทธิ์อำนาจสำแดงให้เห็น เกิดแก่ผู้ใด อย่าเย็นใจเลย ความเข็ญจะถึง อย่าได้เบกษา เร่งแต่งสักการะบูชา แก้วแหวนมุกดา หิรัญรัตน์แพรพราย ลาชาบุษบาเรียงราย ธูปเทียนทั้งหลาย สุคนธโภชนาหาร ถวายด้วยพระมนต์โอฬาร อุปเทศาจาริย์ ในเวทยกิจมหันต์ อาจบำบัดโทษภยันต์ จัญไรภัยอัน จะมาทั้งปวงให้เหือดหาย พระมนต์อักษรหมาย ไว้ให้สืบสาย ดังนี้ในลักษณะพระมนต์

            อุบาทว์พระยม ผิว์โคเคียงเกวียนเดินวน ไป่ทันแก้ปรน ปะอุกแลขุกวอดวาย หนึ่งโคเคียงคู่ไถตา ในแอกอุบาย อุบาทว์พิบัติพึงกลัว ม้าคลอดตัวเดียวสองหัว คราวเดียวสองตัวก็ดี พิบัตนานา หนึ่งผีซัดเรือนเครงครา เนืองนิจมายา แลร้องระริกขิกสรวล หนึ่งไข้แล้วเล่าทบทวน ฝันร้ายรำจวน นิรันดร รำคาญใจ หนึ่งมดแมง แมลงเรือดไร เกิดมากหลากภัย พิบัติรุมราวี นกแสดเค้าคุดปักษี นกเคาะเอาผี นกอกและนกทุงเกวียน เหยี่ยวรุ้งตบยุงทุงเทียน นกไส้ไถ่เถียน แลบินมาเข้าเคหา งูทับสมิงคา ลำพองถลา เห่าพิษนานา มาขึ้นยังเรือนซอกซอน แร้งจับแร้งสมจร กลางวันบ่มิห่อน แลเห็นประจักษ์แก่ตา อุบาทว์เหล่านี้ พระยายมราชมหามหิทธิ หากให้เห็น รีบแต่งบูชา อย่าเย็นใจอยู่ จักเป็นภยันตรายเร่งรน ลาโชบุศโบ และสุคนธ์ ธูปเทียนสกล หิรัญรัตน์วัตถา โภชนาผลาผลนานา สูปะพยัญชนะ มฤคา มธุกขีระทะธ บูชาด้วยมนต์อันมี วาระพระบาลี ลิขิตไว้ให้สืบสาย จัญไรภัยโทษอันตราย จักดลดับหายสะเดาะทั้งเคราะห์ยายี

            อุบาทว์พระนารายณ์  ผิว์ฆ้องกังสดาลดนตรี พิณพาทย์เภรี แลศัพท์สังข์ดัดเอง หนึ่งโสดควรรูปพระเพลิง บังเอิญเป็นเอง แลไขชะโลธารา เดือนเดียวมีอุปราคา ราหาพาธา ระวิศศิทั้งสอง หนึ่งน้ำไหลหลั่งมานอง เป็นโลหิตหนอง ครั้นแล้วก็สุทธิ์ใสสรง หนึ่งโลหิตเหงื่อไหลลง ออกแต่พระองค์แลองค์พระโยคยรร หนึ่งอาวุธติงต้องกัน หนึ่งครกสากผุดขึ้นตีกันเอง หนึ่งจอมปลวกคราที่เพรง ช้างม้าตื่นเอง พันเอิญตระหนกตกใจ หนึ่งพระสุริยันกั้นกรดใน วงดุจควันไฟ อันดำชะอ่ำอัศจรรย์ สังฆราช พระภิกษุพรรค์ สร้างเครื่องยุทธกรรม็ไว้ในกุฎีดูดี สักครายตกพลาดปัฏพี กลอนอันมีชะไลแลเต็มฟองฟู หนึ่งหอกดาบดุจยืดอกดูข้างแกงปลาปู จะกินก็เป็นโลหิต หนึ้งหม้อข้าวพวกวิปริต พระรูปเรืองฤทธิ์ แลล้มจรแคง พระกาย อุบาทว์เหล่านี้พระนารายณ์ ศรีไวยากูณฐ์หมาย แก่คนผู้เคราะห์บีฑา เร่งแต่งเครื่องสักการบูชา แก้วแหวนนานา สุพรรณแพรลำยอง ลาชาบุษบาไกรกรอง ธูปเทียนทั้งผอง สุคนธโภชนาหาร มฤคาธุทะธิตระถาร นานาผลาหาร ประดับคำนับน้อมถวาย ในเวทย์มหันต์นารายณ์ ด้วยพระมนต์หมาย ประเสริฐไว้มหึมา จัญไรโภยภัยโรคา ทุกข์โศกโสกา อุบาทว์อุบัติเหือดหาย

            อุบาทว์พระพิรุณ  หนึ่งโสด ผลพฤกษ์ทั้งหลาย รสหวานกลับกลาย เป็นส้มแลผิดอาการ หนึ่งฝนตกไหลท่อธาร น่านนองพิสดาร ฤดูประหลาดนานา หนึ่งโสดดอกลูกพฤกษา เคยเป็นทุกครา จำหุติโสตบ่มิเป็น หนึ่งหมอกน้ำค้างหยาดเย็น ใช่กาลจะเป็น มาเป็นประจักษ์มายา หนึ่งเกิดมวลมากในนานา ฝนไขธารา ครั้นแล้วตระปัดแห้งหาย มนุษย์เกิดลูกกลับกลาย เป็นสัตว์ทั้งหลาย ประเภทนานาพันธุ์ ฝ่ายสัตว์ทั้งหลายมีครรภ์เป็นมนุษย์พันธุ์ อุทัยอุทัศพึงกลัว หนึ่งกบคางคกขึ้นครัว จัญไรพันพัวพิบัติเพี้ยนนานา แก้วแหวนแพรพรรณภูษา มาลัยมาลา ทั้งธูปทีปสุคนธ์ บูชาด้วยพระมนต์ อุปเทศนิพนธ์ ลิขิตไว้เป็นอักษร เป็นศรีสถิตย์เสถียรสถาพร อาจดับทุกข์โทมนัสให้เหือดหาย

            อุบาทว์พระพาย อนึ่งใช่มรสุมพระพาย จักพัดวุ่นวาย และพัดพยุห์หนักหนา ไม้ไร่โพธิ์ไพรพฤกษายูงยางยับพา แลหักระนาดพาดกัน อากาศเกลื่อนกลุ้มเป็นควัน พร้าวตาลโยกยรร พยุหศัพท์บันลือ เรือนโรง พาลัยหักปือ หอบหวลขึ้นเครือ ยูงยงกะยุ่งพลุ่งบิน ไผ่ผารากโค่นลงดิน เงื้อมแง่ ศิขรินทร์ กระทั่งกระแทกแหลกลง สารเสือสีห์ หมีแม่นชงค์ ซอกซอนดอนดง ระเนระนาดวุ่นวาย ปักษีปักษาทั้งหลาย ต่างบินผันผาย หาพฤกษ์ซุ่มซ่อนตัว หนึ่งเห็นเมฆดุจรูปวัว เห็นดุจรูปตัวมนุษย์ในคัคนางค์ หนึ่งเป็นรูป ดุจคชสาร ดุจรูปสีหปาน และรูปพยัคฆราชา หนึ่งโสดเห็นดุจรูปกา ดุจรูปครุฑา ประจักษ์แจ้ง แม่นหมาย อุบาทว์เหล่านี้พระพาย พระองค์อุบาย แก่ผู้เคราะห์ราวี เร่งแต่งสักการพลี บูชาจงดี คำนับประดับ ผลาหาร นานาสูปะพยัญชนะตระการ นมส้มนมหวาน และโภชนะโอชโอชา ปายาสมธุรสกระยาสังเวยนานา ดิเรกจงยาตยง มาลัยไกรกรองบรรจง ธูปเทียนจำนง สุคนธ์กลิ่นกำจร เงินทองแพรภูษาภรณ์ นพรัตน์บวร วิไลบูชาถวาย ด้วยพระมนต์อักษรหมาย สำหรับพระพาย ด้วยใจเพ่งภักดี อุบาทว์ฆาตร้ายราวี จัญไรทั้งภัยเหือดหาย สะเดาะทั้งเคราะห์ให้วายโทษร้ายเหือดหาย เป็นคุณสิริศุภผล ในลักษณ์อักษรพระมนต์ ดังนี้อย่าฉงน จำไว้จงแจ้ง สืบไป

            อุบาทว์พระโสม หนึ่งน้ำผึ้งอ้อย มะธุโร ใส่ไว้ ในตุ่มไห พันเอิญแลเดือดพุพราย หนึ่งโสดผลพฤกษ์ทั้งหลาย ผลิตลูกกลับกลาย เป็นพันธุ์อื่นอัศจรรย์ หนึ่งสัตว์สุนัขผายผัน ขึ้นคลอดลายครรภ์ ในครัวประชีตาไฟ หนึ่งใช่ที่หนูอาศัย ในใต้เตาไฟ แลไปทำรูรัง หลังคาใช่ที่หมาหวัง ในดล หมาชัง ไปขึ้นแลไต่ไปมา หนึ่งได้ยินผีเจรจา มาบนพฤกษา แลฟังพระหนักแก่กรรณ์ หนึ่งโสดปลวกพวกโลมพันธุ์  อุบัติอัศจรรย์ มาในพุเตาอัคคี แลเห็ดมางอกดอกแซง อุบาทว์พระโสมสำแดง เก่งกวดรวดแรง จงแต่งสัการบังคม โภชนาปายาสนมเนย ขนุนขนันเขนียวขนม ประดับสิ่งสุขะเพียญชน์ ลาชะเสาวคนธ์ ธูปเทียนบุษบาบัวเผื่อน ประทุมบัวสัตบัน มาลัยไกรกรองแวววรรณ นพรัตน์สุพรรณ พิพิธพรายภูษา จงตั้งมนต์สิทธิบูชา ด้วยพระมนตรา ดิเรกเฉพาะพระโสม จัญไรภัยโทษอันโรม รุมราวีโจม ทั้งปวงจะดาลดับหาย อยู่เป็นสุขสบาย ด้วยพระมนต์หมาย ลิขิตไว้เป็นอักษร

            อุบาทว์พระไพรศพณ์ หนึ่งผ้าแพรภูษาภรณ์ ใช่ที่หนูฟอน แลหนูมากัดอัศจรรย์ หนึ่งผ้าภูษาสรรพ์ บ่มีเพลิงอัน จะได้แลไหม้วู่วาม ทำนาได้ข้าวมากคราม ยิ่งนักบ่มิตาม ระบอบอันชอบไรนา ติลลาหีบได้เตลา มากพ้นอัตรา ทำนุกทำเนียมโบราณ ธัญญาตำได้ตัณฑุลาน มากหลากเหลือการ เป็นวิปริตผิดครอง หนึ่งอยู่พันเอิญเงินทอง มักตกเนืองนอง ในเรือนพันเอิญมักหาย หนึ่งคนเรือนโรงทั้งหลาย ใช่ที่เต่าหมาย และเต่าวะวามคลานมา เข้าใต้ถุนคลานขึ้นเดหา หนึ่งแมวมายา มาคลอดในแท่นนิไทร หนึ่งข้าวสารแช่ออกใบ หนึ่งบ่อน้ำใน จรเข้มาผุดอัศจรรย์ หนึ่งเสาเรือนตกมัน หนึ่งบัวสัตบัน มางอกในบ้านนคร หนึ่งเต่าตะพาบน้ำมามรณ์  ในถุนซอกซอน หนึ่งคลั่งประอุกทำลาย อุบาทว์พระศพณ์หมาย แก่คนทั้งหลาย เฉพาะเคราะห์ราวี เร่งแต่งบูชาจงดี ข้าวบิณฑ์บายศรี บรรจงทุกสิ่ง สูปะเพียญชน์ ผลผลาปายาสธูปเทียน บุษบาบัวเผื่อน พิกุลไกรจำปา สุรภีวรรณดีมะลิลา แก้วแหวนนานา สุพรรณแพรเพริศพราย ภูษาลังกาภรณ์ถวาย ด้วยพระองค์หมาย เฉพาะองค์พระไพรศพณ์ จงตั้งในสุทธินบ ภักดีคำรพ บพิตรปราณี อุบาทว์มาดร้ายราวี โรคาโรคี รำคาญทั้งปวงเหือดหาย อยู่เป็นสุขสบาย สมบูรณ์พูนกาย ภิรมย์ศรีศุภผล ในลักษณ์อักษรพระมนต์ อาจริยนิพนธ์ จงอย่าได้สงสัย